Niedawno zakończyła się olimpiada w Rio, na której polscy sportowcy zdobyli 11 medali. Porozmawiajmy jednak o medalach, jakie zdobędziemy za cztery lata w Tokio i dlaczego elektroniczne śmieci na olimpiadzie są w tym przypadku bardzo ważne.
Olimpiada w Rio interesowała nas tylko z jednego powodu – tamtejszego Muzeum, które z różnych względów bardzo nam się podoba. Rywalizacja sportowa raczej nas nie kręciła. Zainteresowały nas jednak medale.
Na całe igrzyska wyprodukowano 812 złotych medali. Każdy ma 85 mm średnicy i waży 500 g. No i wcale nie są złote, tylko pozłacane, bo przepisy mówią, że złoty medal musi mieć minimum 6 g złota o czystości 99,9%. Medale w Rio mają więc 6 g złota oraz 494 g stopu srebra (92,5% to srebro, 7,5% to miedź). Biorąc pod uwagę ceny surowców, złoty medal jest warty około 560 dolarów.
Eko-scytujące w medalach jest jednak to, że jedna trzecia srebra użytego do ich wyprodukowania pochodzi z odzysku, to znaczy z luster i błon rentgenowskich. Złoto natomiast uzyskano bez użycia rtęci. Ba, wstążki od medali w połowie zrobiono z tworzywa PET z plastikowych butelek. Podobnie będzie w Tokio w 2020 roku.
Elektroniczne śmieci przerobione na medale
Organizatorzy olimpiady w Tokio chcą wykonać medale ze złota, srebra i brązu, które będą pochodzić z metali pozyskanych z elektronicznych śmieci, czyli smartfonów i innych elektronicznych urządzeń budujących naszą cywilizację. Bo tak, dla przykładu – z tony nieużywanych iPhone’ów można wycisnąć 9,72 uncji złota, 283,5 funta miedzi (około 141 kg), 97,2 uncji złota oraz 0,097 uncji platyny. Średnio licząc, wartość metali szlachetnych w typowym telefonie to około 100 dolarów. Wracając jednak do Tokio.
Dane pokazują, że wyrzucana na śmietnik elektronika w Japonii zaspokaja 16% światowego popytu na złoto i 22% popytu na srebro. Na medale z olimpiady w 2012 roku zużyto 9,6 kg złota, 1210 kg srebra i 700 kg miedzi, a w 2014 roku odzyskano w samej tylko Japonii 143 kg złota, 1566 kg srebra i 1112 ton miedzi ze sprzętów elektronicznych, które uznano za przestarzałe i niepotrzebne. Jak widać, nadwyżka elektronicznych śmieci jest tak duża, że spokojnie da się wyprodukować medale z recyklingu. Tym bardziej, że rocznie w Japonii powstaje 650 tys. ton elektronicznych śmieci, z czego tylko 100 tys. ton jest odzyskiwanych. Pomysł organizatorów Olimpiady i zachęty dla przedsiębiorców mają te wskaźniki poprawić.
O, a to stadion narodowy w Tokio na olimpiadę. Prosty, skromny, pokryty zielenią – bardzo zrównoważony. Lubimy to.
Źródła: Gazeta Wyborcza, The Verge, Venture Beat